Syrisch gezin Ghadban - Inge van Mill

Projecten

Het Syrische gezin Ghadban heeft 'n paar spullen mee kunnen nemen uit Syrië, onder andere fotoalbums, Laian staat afgebeeld op een ansichtkaart.

Amina loopt met Abadi in haar armen de trap omhoog richting de gang naar hun woon- en slaapvertrek van 6x3 meter in het azc in Grave, 25 april 2015.

Het gezin Ghadban verblijft in het azc in Grave, gedurende de dag verblijven ze meestal in hun kamer dat bestaat uit een woon- en slaapkamer, waar zij tevens gasten ontvangen, 25 april 2015.

Amina en Aiman vermaken zich in de speeltuin van het azc in Grave op de achtergrond kinderen van het azc, 25 april 2015.

Aiman gaat samen met zijn zwager en een vrijwilliger van Vluchtelingenwerk naar het gemeentehuis in Sassenheim om zich in te schrijven bij de gemeente, 2 juni 2015.

Het gezin Ghadban vertrekt vandaag van de azc in Grave naar een huurhuis in Sassenheim. Amina neemt afscheid van Omjhja, zij komt van oorsprong uit Damascus in Syrië, 19 juni 2015.

Familie Ghadban vertrekt vandaag van het azc Grave naar een huurhuis in Sassenheim, 19 juni 2015.

Het gezin Ghadban arriveert in hun huurwoning in Sassenheim, 19 juni 2015.

Laian verkent haar kamer in Sassenheim en kijkt verrast naar de prinsessen. Aiman is een paar weken eerder naar het huis gegaan en heeft deze opgeknapt en spullen neergezet voor de familie en de kinderen, 19 juni 2015.

Sinds 19 juni woont het gezin Ghadban in Sassenheim, vandaag vieren ze offerfeest, 26 september 2015.

Familie Gadhban leert thuis Nederlandse les op 23 oktober 2015.

Amina samen met Abadi in hun woonhuis voordat ze naar het park gaan in Sassenheim, 30 oktober 2015.

Het gezin Ghadban wandelt richting het park en ontmoet onderweg een Nederlandse man die zijn hond uitlaat. Aiman wijst naar zijn tong dat hij nog niet zo goed Nederlands spreekt en verontschuldigt zich, 30 oktober 2015.

Het gezin Ghadban wandelt door het park in Sassenheim, 30 oktober 2015.

Laian rent enthousiast over het grasveld in een park in Sassenheim, 30 oktober 2015.

Het gezin Ghadban maakt een wandeling door het centrum van Sassenheim, 30 oktober 2015.

Aiman en Amina krijgen samen met andere asielzoekers Nederlandse les bij Capabel in Sassenheim. Les krijgen ze van taalcoach Yeter Keskin, 1 december 2015.

Het gezin Ghadban zijn voorbereidingen aan het maken voor pasteitjes die de oven ingaan, 4 december 2015

Het adres Verzetshove 1 in Sassenheim waar de Syrische familie Ghadban sinds 19 juni 2015 in een huurhuis woont.

Laian en Mahmoud brengen hamburgers en frietjes naar de Nederlandse buren van der Ham. De kinderen krijgen van de buurvrouw als bedankje een snoepje, 1 april 2016.

Amina is samen met haar drie kinderen aan het genieten en spelen op het strand in Noordwijk, 16 juli 2016.

Aiman wijst op zijn tv in zijn woning in Sassenheim het huis aan waar zij ooit in Al-Tal woonde, op de beelden is het verwoeste gebied te zien, 4 november 2016.

Aiman heeft via Skype contact met zijn moeder Safaa Ghadban (57). Zijn moeder is ook gevlucht en woont samen met haar dochters en zoon in Zweden, 26 december 2016.

Aiman is op 20 november 2016 thuisgekomen van een restaurant waar hij de afgelopen drie dagen had gewerkt. Het was een vervelende ervaring en hij is teleurgesteld en verdrietig.

Aiman ervaart op het moment veel stress en gaat door een lastige tijd. Wanneer hij rookt ervaart hij rust, in de wc is een afzuiging daar kan hij roken, buiten is het nu te koud, 20 november 2016.

Het gezin Ghadban vermaakt zich in het zwembad in Sassenheim, Amina heeft geen burkina en kan daarom nu niet zwemmen, 11 december 2016.

Laian, Mahmoud en Abadi zijn op bezoek bij de buren een ouder echtpaar van de Ham. De buren hebben een kerstboom en de kinderen vinden het fantastisch, Laian vindt vooral de lichtjes erg mooi, 23 december 2016.

Laian, Mahmoud en Abadi zijn op bezoek bij de buren een ouder echtpaar van de Ham. Wanneer de kinderen naar huis gaan krijgen ze kerstkaarten mee, 23 december 2016.

2016

Grote Prijs voor Sociale Fotografie 2023 van Linx+

Tien foto’s uit de reportage van het Syrische gezin Ghadban zijn geselecteerd.

De 7 laureaten zijn te zien tijdens de expo van 14 tot 23 juli in Ons Huis in Gent.

Syrisch gezin Ghadban vluchtte naar Nederland

Op 13 juli 2014 landt het gevluchte Syrische gezin Ghadban op Schiphol,

vader Aiman (39) moeder Amina (29), dochter Laian (8) zonen Mahmoud (6) en Abadi (3).

Plattegrond Syrië, Al-Tal de oorspronkelijke woonplaats familie Ghadban.

Het Soennitische Syrische gezin Ghadban besluit te vluchten uit Syrië omdat Aiman zijn leven niet meer zeker is, enerzijds vrezen ze voor het leger van Assad en anderzijds uit angst voor de rebellen van het Vrije Syrische leger. Amina’s vader is opgepakt door het Syrische leger en niet meer teruggekeerd en Aiman’s zwager en diens familie werden gedood door de troepen van Assad.

Nadat het gezin besluit te vluchten op 23 september 2012 reizen ze met een auto via de bergen naar Libanon, hun reis vervolgen ze naar Cairo (Egypte) waar het gezin een maand verblijft, daarna reizen ze per bus naar Libië. Het gezin woont gedurende een jaar en acht maanden op twee verschillende locaties in Libië, zoon Abadi (Abdurrahman) wordt er geboren. Om geld te verdienen werkt Aiman zo’n 16 uur per dag in verschillende restaurants als chefkok, in Syrië was hij ook chefkok en hadden ze een goed leven, totdat de burgeroorlog uitbrak. De situatie in Libië is voor de familie steeds onprettiger en onveiliger, de kinderen gaan niet naar school, de familie besluit te vertrekken. Op 13 juli 2014 vliegt het gezin met valse paspoorten en visums vanuit Istanbul (Turkije) naar Athene (Griekenland) en vervolgens naar Schiphol.

Het eerste verhoor vindt plaats op 15 juli 2014 in Zevenaar en het tweede op 24 juli 2014 in Ter Apel, nader verhoor was op 19 november 2014 in Zevenaar. Aangekomen in Nederland vraagt het gezin asiel aan en komen terecht in de asielprocedure, waarna de familie in vier verschillende azc’s verblijft. Het laatste azc is in Grave waar ze op 6 februari 2015 via een brief van de IND een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd ontvangen. Op 19 juni 2015 vertrekt de familie vanuit het azc naar hun huidige huurhuis in Sassenheim. De familie is dankbaar dat ze in Nederland wonen, ze voelen zich er veilig en ze wonen in een prettige buurt. Daarnaast vinden ze veel zaken moeilijk; ze spreken de taal nog onvoldoende, ze ervaren dat de omgang en gebruiken in Nederland lastig zijn, Aiman mist zijn werk, geld en aanzien als chefkok, daarnaast zijn er nog veel andere onzekerheden. De familie zou graag teruggaan naar Syrië als Assad verdreven is en zodra het weer veilig is in Syrië. De familie geeft wel aan dat het in de toekomst wellicht lastig voor hen wordt terug te keren naar Syrië wanneer er vele jaren verstrijken en de kinderen hier verder opgroeien.

Gedurende anderhalf jaar fotografeerde ik het gezin Ghadban; de eerste ontmoeting was op 19 november 2014 in de wachtruimte van de IND in Zevenaar.